من مست و تو دیوانه، ما را که بَرَد خانه؟
+ نوشته شده در چهارشنبه بیست و هشتم آذر ۱۴۰۳ ساعت 0:12 توسط مهدی سیدی
|
مستوره اردلان در عزای برادر
حقیره را در این سال مصیبتی دچار آمد که خامه و زبان از تقریر و بیان او قاصر و عاجز است. چنانچه چهل روز پیش از عزل نوّاب رضاقلی خان و نصب بندگان اماناللهخان والی در شب شنبه ۲۹ شهر ربیعالثانی ۱۲۶۲ آسـمانم بــه خاک ماتم نوجوان برادری نشاند که در گلشن حسن و صفا نهالی نوثمر و در عرصهی رزم و دلیری غضنفرسیر، در برج شجاعت، اختری تابنده و در دُرج جلادت گوهری ارزنده بود.