مهدی سیدی( هۆژان)

آواز باد و باران!

شاعر: محمدرضا شفیعی کدکنی

ترجمه به زبان کردی: رحیم لقمانی

ای مهربان تر از برگ در بوسه های باران

بیداری ستاره در چشم جویباران

آیینه نگاهت پیوند صبح و ساحل

لبخند گاهگاهت صبح ستاره باران

باز آ که در هوایت خاموشی جنونم

فریادها برانگیخت از سنگ کوهساران

ای جویبار جاری! زین سایه برگ مگریز

کاینگونه فرصت از کف دادند بیشماران

گفتی به روزگاری مهری نشسته گفتم

بیرون نمی توان کرد حتی به روزگاران

بیگانگی ز حد رفت ای آشنا مپرهیز

زین عاشق پشیمان سرخیل شرمساران

پیش از من و تو بسیار بودند و نقش بستند

دیوار زندگی را زینگونه یادگاران

این نغمه محبت، بعد از من و تو ماند

تا در زمانه باقیست آواز باد و باران

ئەی مێهرەبانترین گوڵ بە ڕامووسانی باران

چاوی گەشی هەساران لە چاوگی دەم بناران

ئاوێنەکەی نیگاکەت  وەسڵی بەیان و بەستێن

تاو تاوەکەی بزەت چون ڕۆژی هەسارە باران

دەی بێرەوە لە تاسەت  بێدەنگیی ئەشقیاییم

هاواری خستە ناخی بەردی چیا و زناران

ئەی جۆگە ڕامەبوورێ، ڕاوەستە سای گوڵانە

ئەم دەرفەتانە ناکام  چوو لە دەستی هەزاران

گوتی: بە رۆژگارێ، عەشقێ مەییوە، پێم گوت:

دەرناکرێ لە دڵدا سەر پاکی ڕۆژگاران

بێگانەیی هەتا کەی؟ پارێزێ بەسکە ئازیز

لەم ئاشقەی پەشیمان، سەر ئێلی شەرمەزاران

پێشی مە زۆر کەسیتر بۆ نەخشی یادگارێ

دیواری ژینیان کرد پڕ نەخش و پڕ نیگاران

ئەم سۆزی عیشقە پاشی خۆت و منیش دەمێنێ

تا لە زەمەندا مابێ ئاوازی با و باران

مانای چەند وشە:

ئەشقیا: ئەشقی، گوێ نەدەر، یاخیبوو

بەستێن: کەنار ،  ساحل

ڕامەبوورێ: تێمەپەڕە، گذر نکن

زنار: تاشەبەردی زل، ڕەوەز، صخرە

مەییوە: گرساوە، پێک هاتووە، دروست بووە