مهدی سیدی( هۆژان)

مکتب دیکتاتورها

[La scuola dei dittatoriَ]

نويسنده: اینیاتسیو سیلونه نویسنده ایتالیایی سال انتشار: 1938

مترجم: مهدي سحابي / نشر ماهي

موضوع:

دو امریکایی، به منظور بررسی علمی درباره دیکتاتورها، به اروپا می‌آیند تا رژیمی خودکامه را در ایالات متحد امریکا مستقر کنند. آن دو، آقای دبليو -خواهان دیکتاتوری در کشور خود- و مشاور عقیدتی او، پرفسور پیکاپ، نام دارند.

در حین توقف در شهر زوریخ، با یک پناهنده سیاسی و ضد فاشیست ایتالیایی برخورد می‌کنند که به تومازو لاابالی معروف است. تجربه این شخص به نظرشان جالب می‌آید، و هر سه روزها درباره هنر سیاست به بحث می‌نشینند.

يادداشت اوّل از مکتب دیکتاتورها

قبول آگاهانه ي مشكلات، همان چيزي است كه هميشه انسان را از حيوانات اهلي، از قبيل مرغ و خوك و روزنامه نگار رسمي و طوطي و امثال اين ها متمايز مي كند.                  ص.25

ديكتاتوري رژيمي است كه در آن، مردم به جاي فكر كردن نقل قول مي كنند و همه هم از يك كتاب نقل مي كنند.  ص. 38

اوّلين شرط روي كار آمدن يك نظام توتاليتاريتي فلج شدن نظام دمكراتيك كشور است، يعني بروز ناهماهنگي چاره ناپذيري ميان سيستم سياسي قديم از يك طرف، و شرط دوم اين است كه ورشكستگي حكومت پيش از هر چيز به نفع حزب اپوزيسيون باشد و توده هاي مردم را به طرف آن، به عنوان تنها حزب قادر به ايجاد نظمي نوين بكشاند. شرط سوم اين است كه اين حزب آمادگي انجام وظيفه ي دشواري را كه از او انتظار مي رود نداشته باشد و حتّي به اقزايش بي نظمي موجود دامن بزند يعني اميدي را كه به او بسته شده كاملاً به يأس مبدّل كند. هنگامي كه اين شرايط تأمين شد و كاسه ي همه لبريز باشد حزب توتاليتاريستي وارد صحنه مي شود. اين حزب اگر رهبر احمقي نداشته باشد به احتمال زياد به قدرت مي رسد.     ص.54

به نظر مي رسد هر تغيير رژيمي ناشي از حماقت هيئت حاكمه ي گذشته باشد كه غافلگيرانه شكست خورده است.       ص.56